Sadzonki pigwowca japońskiego w doniczce

Pigwowiec japoński w doniczce (Chaenomeles japonica)

Pigwowiec nie ma praktycznie żadnych wymagań glebowych rośnie wszędzie gdzie go posadzimy, jest tolerancyjny pod względem podłoża, wilgotności i ph gleby - dbajmy tylko o to aby nie był zachwaszczony i w czasie suszy na czas podlewany - jeśli posadzimy go na słonecznym stanowisku - odwdzięczy się nam pięknymi złocistymi owocami już we wrześniu! Po wysadzeniu sadzonek zalecamy ich przycięcie - dzięki temu zabiegowi łatwiej się przyjmują i na drugi rok uzyskamy ładny rozłożysty krzew, który zakwitnie i będzie miał pierwsze owoce! Sadzonki sprzedajemy w różnych pakietach - najlepiej zakupić 10szt - wtedy mamy pewność, że owocowanie będzie w każdym roku. Jest to jeden z pigwowców o największych, żółtych owocach. Dorasta do około metra wysokości i dwóch metrów szerokości. Wzrost jest typowy dla gatunku. Ma on ciemno zielone skórzaste, owalne liście, które opadają na zimę. Kwitnie w kwietniu-maju, a kwiaty są koloru pomarańczowego. Owoce zaś pojawiają się we wrześniu, są bardzo twarde i mają smak kwaskowaty. W stanie surowym nie nadają się do spożycia. Nadają się natomiast jako dodatek do herbaty i na przetwory: dżemy, galaretki. Można je łączyć w przetworach z innymi owocami, np. jabłkami lub aronią. Warto na ich bazie przygotować też nalewkę, tzw. pigwowcówkę oraz wina i likiery. Po upieczeniu lub ugotowaniu stosuje się je jako dodatek do potraw mięsnych i dziczyzny. Pigwowiec jest także używany w medycynie m.in. na przeziębienia, infekcję gardła, wysokie ciśnienie, również osłabiają skurcze mięśni gładkich jelit, posiada też działanie antybakteryjne

Dla pigwowca japońskiego warto znaleźć miejsce w każdym ogrodzie i na każdej działce, odznacza się on bowiem nie tylko dużym urokiem i pięknem kwiatów, ale daje także owoce nadające się na przetwory i nalewki. Kwiaty nadają się też do bukietów jak i wazonów, dodają japońskiego stylu w stylizacjach (stąd japoński w nazwie). Warto wiedzieć, że pigwowiec posiada siedem razy więcej witaminy C, niż cytryna!!!. Nie przyjmuje metali ciężkich. Ma dużo pektyn, witaminy (C, B1, B2), posiadają kwasy organiczne (jabłkowy, winowy, bursztynowy, cytrynowy, chinowy, chlorogenowy, kawowy, fumarowy i inne), garbniki, flawonoidy, kwercetyna, antocyjany, karotenoidy, a także kwasy organiczne, barwniki i sole mineralne. Owoce zawierają do 15% cukrów, garbników, a także olejek eteryczny, mikroelementy: żelazo, miedź, bor, nikiel, tytan, glin i mangan.

W medycynie ludowej zastosowanie mają także nasiona pigwowca. Śluz uzyskiwany w trakcie ich moczenia w wodzie stosuje się w stanach zapalnych dróg oddechowych, przy kaszlu w nieżytach żołądka. Nasiona pigwowca zawierają około 20% śluzów i nitrylozydy, głównie amigdalina (glikozydy cyjanogenne, witamina B17). Surowcem leczniczym są owoce i nasiona – Fructus, Semen, Cydoniae. Podczas obróbki owoców należy nasiona wydzielić i poddać suszeniu. Na Zakaukaziu śluzy otrzymywane z moczonych nasion stosuje się zewnętrznie przy oparzeniach i podrażnieniach skóry. W medycynie chińskiej nawet kora z tej rośliny znalazła zastosowanie, wykorzystywana jest do dezynfekcji trudno gojących się ran.

Zalecamy kupno co najmniej 2szt aby rośliny dobrze owocowały!